باد آیه خداست، آن زمان که تبدیل به توفان می‌شود نیز. و همین است قصه خاک و گرد و غبار. پروردگار عالمیان گاهی با همین باد و توفان و خاک و گرد و غبار با آدمی سخن می‌گوید. هوا مثل دیروز تهران، هر قدر هم غبارآلود باشد، باز خدا در آن نمایان است. چشم ممکن است از فرط گرد و غبار، چشم را نبیند اما تماشای خدا، بلکه می‌خواهم بنویسم تماشای قدرت خدا، گاه در توفان حوادث و بلایا راحت‌تر است.

***

قصه امسال و پارسال و سال بعد نیست. در تهران، کلا 6 ماه اول سال نسبت به 6 ماه دوم، هم هوا آلودگی کمتری دارد، هم زمین ترافیک کمتری. اینکه دیگر خیلی واضح است. من اما تعجب می‌کنم از بعضی ها، که این آب و هوای به نسبت بهتر ابتدای سال را، در وهله اول گره به زلف تدبیر خود می‌زنند، آنگاه در حاشیه، تشکرک… آری تشکرکی هم از باد می‌کنند! تعامل این‌گونه با ابر و باد و مه و خورشید و فلک، نه فقط عملی غیر حکیمانه است، که هیچ با شعار تدبیر همخوانی ندارد. خدا خوش ندارد آیه‌هایش در حاشیه قرار گیرند. در حاشیه قرار گیرند، آن وقت به جناب باد دستور قدرتنمایی می‌دهد، آن هم چند بار، ظرف یک هفته. وقتی ناظر بر هوای به نسبت تمیز تهران، نقش آیات الهی از قبیل همین باد، فرع بر تدابیر محسوب می‌شود، از قضا همین باد تبدیل به توفان می‌شود و چنان گرد و غبار مکرری به هوا بلند می‌کند که در عمر شهر دراندشت تهران بی‌سابقه باشد.

***

باد دیگر مثل ما منتقدان نیست که با سرعت ملایم، ملاحظه کند و بوزد، بلکه با سرعت 120 کیلومتر در ساعت و بدون ترس از توقف و توقیف، کار خود را انجام می‌دهد. آیا از باد هم شناسنامه و مدرک تحصیلی می‌خواهند؟ اگر گذشتگان می‌گفتند؛ «آنکه باد بکارد، توفان درو می‌کند»، اینک باید گفت؛ «آنکه باد را در حاشیه تدابیر خود بکارد، توفان درو می‌کند!»

***

«تدبیر ما بود که باعث هوای سالم ابتدای سال شد»، از آن حرف‌هاست که متاسفانه «باد هوا» شناخته می‌شود، در حالی که دامن هوای الهی از داشتن چنین بادهای لوس و بی‌مزه‌ای مبراست. این قبیل سخنان «باد هوس» آدمیزاد غره به پرودگار است، نه باد هوای طبیعت. و دقیقا همین‌جاست که باید گفت: «یا ایها‌ الانسان ما غرک بربک الکریم؟!»

***

خوب است بعضی ها بگویند؛ «در موضوع آب و هوا، چه تدابیر ویژه‌ای داشته‌اند که باد، این آیه الهی را ذیل آن تدابیر قرار می‌دهند؟!» جست‌وجو کنی در حرف‌های‌شان، با استناد به سخن خودشان، به جای رسیدن به «تدابیر»، فقط و فقط به یک «تدبیر» می‌رسی، اینکه؛ «در تهران، بنزین با کیفیت بهتری نسبت به سال‌ گذشته عرضه شده و می‌شود» و مع‌الاسف، این سخن بیش از آنکه واقعیت داشته باشد یا تدبیر بعضی‌ها باشد، یک بیان غیر صادقانه است. واقعیت آن است که بنزین امسال تهران، همان بنزین 6 ماه پیش است! آن بنزینی که آقایان از آلایندگی آن دم می‌زدند، یعنی بنزین پتروشیمی، اصلا و اساسا در تهران توزیع نشده بود که حالا قطع‌شدنش بخواهد عامل پاک‌شدن هوا باشد. اگر به مدد باد، هوای 3 ماه اول سال 93 به نسبت ماه‌های ابتدایی سالیان قبل هم بهتر بود، زیبنده نیست باد را به حاشیه ببریم و نماد قدرت خدا را ذیل تدبیر خود معرفی کنیم، آنهم تدبیر نداشته و فی الواقع دروغ و موهوم! بعضی ها خوب است به جای این حرف‌ها، یک کلام بگویند؛ «از واردات بنزین چه کسی سود می‌برد؟!»

***

این همه را نوشتم تا دوباره بگویم؛ «یا ایها الانسان ما غرک بربک الکریم؟!» یا ایها الانسان! چه شد سرنوشت آن طیاره مفقود؟! عاقبت کجاست؟! و یا ایها الانسان ایرانی! چه شده که با آن همه ادعای تدبیر، از پیش‌بینی یک توفان عاجزی؟!