حضور حماسی مردم،‌ جشن ملی،‌ تزئینات و پلاکاردهای زیبا و پرمحتوای مسیر راهپیمایی (که اکثراً توسط شهرداری فراهم شده بود)، عرفه های روشنگرانه و عزت بخش برخی از مراکز مانند شهردای،‌ راه آهن، باروت خیس و... برنامه های سالم و نشاط آفرین برای کودکان، شور و شادی آنان و باران، رحمت الهی که بر نشاط و طراوت مراسم می افزود...

- ناگفته نماند که آسیب هایی نیز مراسم الهی و سالم ما را تهدید می کرد؛ جای بسی تعجب بود که با وجود این همه سرود انقلابی ماندگار و شاد، مجموعه هایی همانند میراث فرهنگی و گردشگری، رادیو جوان و یا حتی گروه کودک شبکه 2، ترانه ها یا موسیقی هایی پخش می کردند که در شأن مراسم نبود. گویی فراموش کرده بودند که شادی و نشاط مردم به هر قیمتی ارزش ندارد.-

و حرف آخر