امسال باید در مجالس روضه سیدالشهدا(علیه السلام)، از ظلم یزیدیان زمان بسیار بگوییم. همان ها که همجوار خانه خدا هستند و نماز اول وقتشان هم ظاهراً هیچ وقت ترک نمی شود...
آنها که صدای العطش حاجیان را شنیدند و از جرعه ای آب دریغ کردند...
مسلمان نماهایی که خود را خادم الحرمین می نامند و به حرمین و مسلمانان خیانت می کنند...
گویی امسال محرم به استقبال ما آمده است! در عجبم از اخلاص و صفای دل حاجیان و اینکه در راز و نیازهایشان با خدا چه گفتند که او در بهترین حالات، توسط مزدورترین افراد، جانشان را گرفت...
ما این روزها داغدار عزیزانمان هستیم و از دیدن صحنه های فاجعه دلمان خون است؛گویی این غم و غصه تمامی ندارد...
هر چه بیشتر تصاویر را می بینیم و می اندیشیم، غربت و مظلومیت حاجیان و ظالم بودن آل سعود بیشتر برای مان ثابت می شود و در خاطرمان می ماند...
و اینها همه گوشه ای از واقعه کربلا را تداعی می کند؛ راستی که لا یوم کیومک یا اباعبدالله... -تشنگی، غربت و مظلومیت امام و اصحابش،کودکان و زنان و...-
راستی! حاجیان! مهاجران إلی الله!برای ما بازماندگان و جاماندگان هم دعا کنید؛ باشد که امسال در ماه محرم ما هم خدایی شویم و به واسطه ظلمی که بر شما روا شد، طاغوتهای زمان را بیشتر بشناسیم و آماده شویم تا به یاری خدا و با همراهی همه خوبان عالم، انتقام خون مظلومان تاریخ را بگیریم...
