این روزها خبری مبنی بر اجباری شدن آموزش اینترنت و مجهز شدن مدارس به آن، از سوی مسئولین مطرح شد. جای سئوال است که تلاش روزافزون برخی از دولتمردان و مسئولین جهت آموزش اینترنت به دانش آموزان چگونه قابل توجیه است در حالی که برای امنیت و سلامت فضای مجازی آنچنان که باید تلاشی نکرده اند و هیچ تضمینی جهت استفاده ی درست نوجوانان ما از این فضا وجود ندارد؟ آیا در مدارس، به اندازه ای که فن استفاده از اینترنت را آموزش دهند، درباره ی استفاده ی درست از آن هم توضیحی خواهند داد؟ چطور در حالی که می بینیم بسیاری از جوانان و بزرگان ما غرق در برنامه های غیر مفید و غیراخلاقی اینگونه فضاها شده اند، از دانش آموزان مان انتظار داشته باشیم که عملکردشان در این فضا مفید و کارآمد باشد؟

اگر آموزش استفاده از فضاهای مجازی در جامعه ی کنونی ما اجتناب ناپذیر است، آیا نباید قبل از هر چیز برای بهره برداری درست از آن نیز فرهنگ سازی کرده و فضاها و تصاویر غیراخلاقی و مبتذل را از آن حذف کنیم؟ و چرا امسال که سال فرهنگ است این کار انجام نشود؟‌ چه اشکالی دارد که مسئولین برای از بین نرفتن ارزش های اخلاقی و دینی مان حداکثر تلاش شان را به کار بندند و در عرصه ی نهادینه کردن فرهنگ اسلامی- ایرانی، تنها شعار ندهند؛‌ ظاهراً برای بسیاری از دولتمردان مان قبل و بیش از هر چیز استفاده از تجهیزات مدرنی که از غربیان و دیگران با فرهنگ حاکم بر خودشان آموخته ایم، ارزش شده است و همین طرز تفکر را به مردم و جامعه نیز القا می کنند؛ به راستی چرا باید اینگونه باشد؟ مگر نه اینکه همه ی ما در جامعه ی اسلامی زندگی می کنیم و ادعای مسلمانی و آن هم شیعه بودن را داریم؟! چرا عده ای مدام از فرهنگ سازی حرف می زنند و در عرصه ی عمل میدان را خالی می کنند؟ چه کسی باید پاسخگوی این اهمال کاری ها باشد؟ 

بهتر است قبل از تصویب هر قانونی -درباره ی هر موضوعی- وضعیت موجود آن بررسی شود و  راهکارهای مفید و لازم جهت ارتقای کیفی و معنوی آن صورت پذیرد و سپس به مرحله ی اجرا درآید؛‌ کما اینکه هم اکنون نیز شاهد هستیم که اکثر نوجوانان ما در فضای اینترنت یا به دنبال بازی های اینترنتی هستند- که بسیاری از این بازی ها نیز از لحاظ اخلاقی و رفتاری، مناسب نیست- یا به دنبال دیدن عکس های بازیگران و خوانندگان، ورزشکاران و...- که بسیاری از این افراد هم امروز بیش از هر چیز دچار خودشیفتگی شده اند و خیلی از اوقات شاهد چهره های متفاوت و غیرموجه شان در صفحه های وب هستیم- و یا به دنبال عکس های متفاوت، مبتذل و شاید چیزهایی که امکان دیدن و تجربه ی آن در فضای واقعی زندگی برایشان فراهم نشده است- همانند چت کردن و یا دیدن تصاویر مبتذل- ؛ و متأسفانه به طور کلی استفاده ی مفید از اینترنت برای نوجوانانی که در حال حاضر تا حدودی آن را فراگرفته اند، نسبت به استفاده های فراوان و بی برنامه، بسیار اندک است و این هوشیاری و توجه بیش از پیش مسئولین ما را می طلبد.