تقریباً از ابتدای شروع به کار دولت تدبیر و امید، حداکثر برنامه و تلاش دولتمردان تنها در جهت اقدامات به اصطلاح صلح طلبانه و رفع تحریم ها خلاصه شده است. البته ایشان نیت خیر داشته و صد البته خوش بین هستند؛ خوشبین به انگلیس مکار، آمریکای جنایتکار و همه ی آنان که همچنان همه ی گزینه ها یشان علیه ملت ایران روی میز است. از ایرانیان هم تنها چند چیز بیشتر نمی خواهند: دست کشیدن از حقوق هسته ای، آرمانها، انقلابی گری و در نهایت مسلمان شدن به اسلام آمریکایی!
در این مدت تلاش خاصی هم برای افزایش مرغوبیت، تولید و خرید کالای ایرانی انجام نشده؛ اول دولتمردان و به تبع آنان بسیاری از مردم همچنان چشم دوخته اند به رفع تحریم ها و ورود بیش از پیش کالاهای خارجی به بازار ایران ...
اما از هر چه بگذریم "اصطلاح سازی" و شاید هم "اصطلاح بازی" دولتمردان جالب توجه است. دقت کنید در همین یکی دو ماهه اخیر اصطلاح "برجام" و " پسا تحریم" با چه سرعتی در بین دولتمردان، رسانه ها و سپس مردم شایع شد. گویی سالهاست با آن خو گرفته اند! عده ای که اصلاً معنای آن را هم نمی دانند!
البته خیلی ها از همان ابتدا نسبت به "برجام" به معنای برنامه جامع اقدام مشترک، خوشبین نبودند. مگر می شود کشوری با دشمن قسم خورده اش اقدامی مشترک داشته باشد و برنامه ای جامع بریزد که به نفع هر دو طرف باشد! مگر اینکه کم کم در برخی از مبانی و اصول با دشمن همجهت شود و یا قرار باشد دشمن کلاه بزرگی بر سرش بگذارد که این برنامه برای لاف پوشانی آن تدارک گردد؛ - چنان که در حال حاضر شاهد هستیم علی رغم نارضایتی دولتمردان، به لطف خداوند، در حال حاضر بسیاری از کارشناسان ما به نتایج اسف بار این توافق پی برده اند و در حال آگاه سازی مردم و انتقاد از آن هستند، -هرچند عده ی بسیاری از این گروه، اصولا انتقادپذیر نیستند و منتقدان انقلابی را افراطی می خوانند-.
واژه "پسا تحریم" هم که جای خود دارد. اینکه عده ای برای بعد از تحریم ها، برنامه ریزی کرده اند و یا در حال برنامه ریزی هستند، جای بسی تعجب است! تحریم هایی که نه تنها لغو نشده اند که در توافقنامه نیز سخن از تعلیق آن آمده و چه بسا برداشته شدنش، هزینه هایی گزاف برای کشور و ملت ما به بار آورد ...
و راستی چه اصطلاح بازاری شده است!...
