فرصتی برای خواستن...فرصتی برای خواستن تمام خوبی ها در کنار هم .... فرصتی برای گام برداشتن به سوی او ..... تا با صدایی رسا در صفوف فشرده آمدن او را آرزو کنیم... که "استغاثه رمز نزدیکی" دنیا به سمت تمام خوبی هاست.

اگر تو هم از رنج و ظلم و بی عدالتی در گوشه کنار دنیا خسته و هراسانی... اگر تو هم فکر می¬کنی جهان مدرن کنونی روز به روز در تاریکی فرو می رود... اگر تو هم دل به آمدن امام خوبی ها بسته ای و ظهورش را بیش از پیش نزدیک می¬دانی... با ما در این طرح جدید هم قدم شو تا در کنار هم در آخرین روزهای منتهی به سال سر بر سجده گذاریم و از صمیم دل او را بخوانیم....

بدین منظور در آخرین جمعه سال، برابر با 28 اسفند ماه 1394، بصورت هماهنگ در برخی شهرهای ایران اسلامی و نیز سایر کشورها، پیاده روی بزرگی صورت خواهد پذیرفت. اطلاعات بیشتر

از سایتhttp://esteghase.ir

به آقا بگویید از رفتن حرف نزند 

حاشیه دومین شب عزاداری فاطمیه در بیت رهبری

شب قبلش تلویزیون صحبتهای آقا در جمع اعضای خبرگان را نشان داده بود. آقا گفتند ممکن است این مجلس رهبر بعدی را انتخاب کند.

دیشب در مراسم روضه بیت رهبری، آخر سخنرانی حاج آقا پناهیان یک جانباز ویلچری بلند گفت به آقا بگویید از رفتن حرف نزند، از دیشب تا الان به قلبم فشار آمده.

حاج آقا پناهیان هم گفت: ما اینهمه حرف زدیم و سخنرانی کردیم، ایشان یک جمله گفت بهتر از تمام این سخنرانی.

یامین پور در مسجد خاتم الانبیاء پردیسان قم:

باید جرات داشته باشیم رای مردم را نقد کنیم.

اینکه رهبر معظم انقلاب رای نیاوردن حضرات آیات یزدی و مصباح را برای مجلس خبرگان خسارت دانستند، از یک بعد تکریم این علماست و از بعد مهمتر نوعی نقد به انتخاب مردم است. رای مردم محترم و معتبر است به این معنا که نباید با نپذیرفتن نتایج نانجیبی کرد، ولی آیا رای مردم را نمی شود نقد کرد؟ آیا باید چاپلوسانه همیشه انتخاب مردم را صحیح دانست؟ آیا نقد رای، نوعی زمینه سازی برای رشد سیاسی نیست؟

رفتار رهبری، پیش و پس از انتخابات مبتنی بر دوراندیشی و اصالت انقلابی بود نه حسابگرانه و فرصت طلبانه. حتماً کسانی هستند که به ایشان توصیه کنند با این دست مواضع ممکن است گروهی از جایگاه رهبری دلخور شوند ولی نکته این است که ایشان همچنان به عنوان یک انقلابی عمل می کنند نه یک دیپلمات. 

هم باید خط تمایز انگلیسی از غیر انگلیسی بنانهاده می شد و هم اکنون پس از انتخابات نوع عملکرد گروهی از رای دهندگان نقد شود. رهبری کارش تلاش برای رای آوردن یا نیاوردن یک جناح نیست، بلکه اثر اصلی کار ولایت، اثر تربیتی و رشد آگاهی و تشخیص است.

انتخابات و روزهای قبل از آن تمام شد. امسال هم حماسه ای دیگر بر برگ زرین انقلابمان رقم خورد. علیرغم همه محاسنی که می توانیم در این دوره از انتخابات برشمریم، نقاط ضعفی نیز بر جریان تبلیغات سایه افکنده بود که در برخی از نقاط کشور از نزدیک شاهد آن بودیم و چه بسا در شهرهای دیگر هم اتفاق افتاده است.  برخی از آن را به اختصار می نویسیم؛ باشد که مسئولین برای رفع آن چاره ای بیندیشند.

شمار بیش از حد نامزدهای تأیید صلاحیت شده: خوب است که برای هر شهر بر اساس تعداد جمعیت آن تعداد نامزدها مشخص شود تا هم آراء بیش از حد پراکنده نشود و هم نامزدی که در پایان انتخاب می شود مقدار قابل توجهی رأی داشته باشد.

اسراف بیش از حد نامزدهای انتخاباتی در تبلیغات: متأسفانه در بعضی از شبها و روزهای قبل از انتخابات به قدری بروشور و عکس های تبلیغاتی نامزدها پخش می شد و روی زمین می ریخت که گویی کف خیابان های داخل شهر را با کفپوشی از کاغذ پوشانده اند. این کار هم زحمت کارگران محترم شهرداری را در تمیز کردن شهر چند برابر می کرد و هم مصداق کامل اسراف بود.

پهن شدن سفره های غذای فراوان: سالیان گذشته می شنیدیم و یا می دیدیم که برخی از حامیان و طرفداران نامزدها که معمولا همراه ایشان بودند و برای آنها به طور خاص تبلیغ می کردند، وعده های غذایی را میهمان نامزدها بودند و این امر تا حدی عادی و خالی از اشکال بود. بلأخره شام یا ناهار دادن به کسی که از صبح تا شب وقتش را برای کمک به هر یک از کاندیداها صرف می کرد، طبیعی و قابل انتظار است اما متأسفانه امسال این مسئله در همین حد متوقف نشد. پهن کردن سفره های شام چند صد یا حتی چند هزار نفری در مساجد، تالارها و... همه پیام ناخوشایندی را به همراه داشت. گویی عده ای مایل بودند به هر نحو ممکن رأی مردم را از آن خود کنند و یا بهتر بگوییم رأی ها را بخرند ولو به قیمت یک شام.

تخریب بیش از حد توسط برخی از نامزدها: اینکه یک نفر در غیاب دیگری، مدتها به تخریب از او بپردازد کاری غیراخلاقی و به دور از انصاف است و البته ترفندی ناپسند. متأسفانه گویا استفاده از این شیوه تبلیغاتی روز به روز بیشتر باب می شود و آن گونه که باید در قانون جلوی آن گرفته نشده است. اگر بنا باشد یک نفر و یا حامیان او به هر روشی متوسل شوند تا رأی کسب کنند و در همان لحظه ای که مشغول تخریب دیگران هستند، نتوان جلویشان را گرفت، چگونه می توان آبروی از دست رفته نامزد غایب را به او برگرداند و یا جماعتی را که مخاطب هستند از اشتباه درآورد. چه بسا این جماعت بر اساس همین سخنان باطل و بعضاً دروغ رأی نهایی خود را به صندوق ها بیندازند. هر چند در مواردی برخورد با متخلفین صورت گرفت ولیکن نسبت به حجم تخریب ها کمتر بود.

استفاده از انواع وسایل و ابزارها جهت کسب رأی: خریدن آرا با پول، پخش انواع خوراکی ها و یا کالاها، استفاده از امکانات مخابرات تنها توسط یک نامزد و ...

اینها همه سلامت انتخابات را حداقل به طور غیر مستقیم مخدوش می کند و اگر برای پیشگیری از آن چاره ای اندیشیده نشود چه بسا در آینده لطمات جبران ناپذیری را به همراه آورد. به نظر می رسد بایستی توسط مسئولین امر تمهیدات بیشتری لحاظ گردد تا نمایندگانی به مجلس راه یابند که از درجه تقوا، اخلاق، تخصص و تعهد بالاتری برخوردار هستد.

شاید درست نباشد که مردم تهران را مردم کوفه بنامیم اما متأسفانه این واقعیت وجود دارد که اکثریت این مردم به لیست سفارش شده انگلیس رأی داداند. خواسته یا ناخواسته، از روی آگاهی یا لجبازی و یا به هر دلیل دیگر. و با این آراء نتایجی را رقم زدند که دشمن شادکن بود.

خداوند را هزاران مرتبه شاکریم که ملت ایران در دیگر نقاط کشور موضع مورد حمایت انگلیس، وهابیت و اسرائیل را اتخاذ نکردند و به ندای رهبر معظم انقلاب مبنی بر اینکه به وضوح فرمودند: عکس آنچه را انگلیس می گوید عمل کنید، لبیک گفتند.

جالب اینجاست که عده ای هم از نتایج اخیر در تهران شادند و هم از حمایت و خوشحالی دشمن و در عین حال رضایت ندارند که ایشان و همشهریانشان را کسی کوفی بنامد. ایشان شعور سیاسی تهرانی ها را بسیار بالا و در مقابل به شعور سیاسی میلیون ها هموطن در سراسر کشور توهین می کنند. همچنین این نظریه که رأی تهرانی ها ناشی از سبک زندگی رو به غرب است را هم قبول ندارند و به نظرشان مشکل فرهنگی هم در تهران وجود ندارد در حالی که متأسفانه مشکل ترویج سبک زندگی غربی در همه ایران و بیشتر از همه در تهران به وضوح قابل مشاهده است.

اما به دور از جنجال های سیاسی مطمئناً بصیرت واقعی در اسلام از آن کسانی است که حامی واقعی ولایت هستند و نه آنان که از ولایتمداری سخن بگویند و در عمل به گونه ای دیگر رفتار کنند. - بگذریم که متأسفانه در این روزها عده ای نه تنها از ولایت سخن نمی گویند که خدایشان غرب و تفکرات غرب گرایانه شده و حداکثر تلاششان را هم در جهت تضعیف جایگاه ولایت و ولایت فقیه به کار بسته اند-

از امروز هم نه تنها مردم ولایتمدار تهران که همه مردم ایران باید بسیج شوند برای تلاش مضاعف در جهت ترویج تفکر و فرهنگ اسلام و مقابله با تفکر غرب و غربزدگی که ما هر جا از مبانی اسلام کوتاه آمده ایم در مقابل به نفع دشمن کار کرده ایم. 

ا

ادامه دارد...

یک سئوال از آقای هاشمی رفسنجانی البته اگر پاسخی داشته باشkد 

اگر هاشمی رفسنجانی خیلی دلسوز بیت امام خمینی ( ره ) بود پس چرا این وقتی پدر سید حسن خمینی مرحوم حاج سیداحمدخمینی در زمان دولت آقای هاشمی رفسنجانی انتقادات تندی را متوجه دولت آقای هاشمی رفسنجانی مطرح کردند آقای هاشمی رفسنجانی حرمت بیت امام خمینی ( ره ) را نگاه نداشته و حملات شدیدی را متوجه مرحوم حاج سید احمدخمینی  داشتند و در یکی از آن حملات گفتند سخنان سید احمدخمینی ضد توسعه است حالا مدافع بیت امام خمینی  و سید حسن خمینی شده اند

تا بحال از خود پرسیده اند چرا ؟

?♦?چرا سید احمد خمینی در خاطرات هاشمی رفسنجانی سانسور می شود؟

?♦?مروری بر اعتراضات و افشاگری های یادگار امام (ره) در مورد رفسنجانی قبل از وفات

?♦?شاه بیت سخنان مرحوم حاج احمد خمینی در باره دولت رفسنجانی در هفته ‌نامه امید بود که چهار روز قبل از وفات ایشان منتشر شد:

?♦?«الان داخل شانزدهمین سال از عمر انقلاب اسلامی هستیم و هنوز بعضی از مسئولین، حتی مسئولین نهادهایی که پس از انقلاب تاسیس شده اند، مشکلات مدیریتی و مسایل خود را به گردن رژیم گذشته می اندازند و ندانم کاری های خود را ناشی از مشکلات بجا مانده از رژیم طاغوت می دانند! ایضاً بعضی‌ها همه نقاط ضعف و بی‌کفایتی خود را با هیاهو به گردن استکبار جهانی و آمریکا انداخته و از زیر بار مسئولیت شانه خالی می‌کنند. 

?♦?مشکلات و مسایل ما به کارشکنی آمریکا و ضدیت صهیونیست‌ها برمی‌گردد شکی نیست، اما گسترش فساد اداری و رشوه‌خواری در ادارات و مؤسسات دولتی به خودمان برمی‌گردد.

?♦?اتخاذ تصمیمات نابخردانه درباره ذخایر ارزی مملکت توسط خودمان بوده است… 

?♦?آیا آمریکا به ما گفت که دور دنیا راه بیفتیم و از هر کشور و دولتی که سر راه‌مان بود چند صد میلیون و چندین میلیارد دلار وام بگیریم و مملکت را زیر بار استقراض خارجی ببریم؟ … 

?♦?یک مدت ایام ماه عسل بود، آقایان از دردسر جنگ فراغت یافته و پول‌های موجود را هزینه می‌کردند. دوستان انقلاب و نظام مرتباً حرص می‌خوردند و مضرات دریافت وام‌های سنگین خارجی را گوشزد می‌کردند، اما آقایان در مصاحبه‌های خود دریافت هرگونه وجهی را از کشورهای خارجی تکذیب کرده و با قاطعیت می‌گفتند: ما هیچ‌گونه بدهی خارجی نداریم. اما حالا اعلام می‌شود که صحبت از 35 تا 40 میلیارد دلار بدهی است و هر چند هفته یکبار اخبار مربوط به نحوه پرداخت بدهی‌ها به آلمان، فرانسه، انگلیس، هلند، کره، ژاپن و بعضی ممالک دور و نزدیک در جراید چاپ می‌شود و یک نفر هم نیست که این روزنامه‌ها را بردارد ببرد بگذارد جلوی برادر دکتر عادلی رئیس کل سابق بانک مرکزی و دکتر نوربخش وزیر سابق دارایی و از آقایان بپرسد که مگر شما نمی‌گفتید ما صَنار به ممالک خارجی بدهکار نیستیم؟

?♦?…بی سر و صدا 150 تومان به قیمت دلار اضافه کردند و کسی هم نفهمید. مگر رئیس کل بانک مرکزی قول نداده بود که قیمت دلار را در حدود 100 تومان ثابت نگه می دارد، پس چه شد؟ چرا همه مشکلات و نارسائیها را به گردن آمریکا و دیگران می اندازیم. آیا اختلاس از بیت المال نیز به آمریکا مربوط می شود؟»

?♦?این است واقعیت نظرات بیت حضرت امام خمینی (ره) در مورد هاشمی رفسنجانی! نه آنچه در سایت او این‌روزها نشان داده می‌شود! به نظر می‌رسد، هاشمی رفسنجانی بهتر بود همچنان که در نقل خاطرات دهه اول انقلاب، حضور حاج احمد‌آقا در خاطراتش خیلی پررنگ است، در بیان خاطرات دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش نیز، نام ایشان را می‌آورد و ایشان را از متن خاطرات خود سانسور نمی‌کردند! همچنان که امروز، در سخنرانی‌های پی‌در پی خود از حضرت امام و حاج حسن آقای خمینی زیاد می‌گوید، ولی صحبتی از مرحوم حاج احمد خمینی نمی‌کند.!!!¹

1. از کانال فتنه اکبر در تلگرام

هر چند تاریخ رسمی تبلیغات نامزدهای نمایندگی مجلس شورای اسلامی آغاز نشده ولیکن حدوداً از 10 یا 20 روز قبل، فعالیتهای گسترده ای از جانب نامزدهای تأیید صلاحیت شده و بعضا حامیان ایشان صورت گرفته است. برگزاری جلسه با اصناف مختلف مردم، حضور کاندیداها به مناسبتهای مختلف در بین مردم، پخش ژتون غذا و... 
در این میان اما متأسفانه خبرهایی مبنی بر تبلیغ بیش از حد برخی از کاندیداها از توانایی و قابلیت های خود و در مقابل تخریب رقیبان انتخاباتی به گوش می رسد. بداخلاقی سیاسی شاید در بین عده ای از نامزدها و احزاب امری طبیعی و عادی باشد ولیکن حداقل در بین طیف اصولگرا - بر اساس اصولی که مدعی به رعایت آن هستند- غیر قابل انتظار و قابل نقد است. اینکه نامزد انتخاباتی در جلسه ای به تخریب رقبای انتخاباتی پرداخته و در حالیکه هنوز تجربه نشستن بر کرسی مجلس را ندارد، مدام از خود تعریف و تمجید کند بیش از هر چیز مخاطب را به یاد شیوه تبلیغاتی آقای روحانی می اندازد; همانجا که تا توانستند دولت قبل و رئیس جمهور قبلی را تخریب کرده و در مقابل به مردم وعده های مختلف دادند. وعده هایی همانند حل 100 روزه مشکلات و... 
سخن اصلی اینجاست که نامزدها باید شرایط فعلی جامعه را در نظر گرفته و بر اساس واقعیت های موجود برای مردم حرف بزنند نه اینکه تنها با توجه به سابقه کاری خود و یا براساس خواسته ها و آرزوهای خود، برای مردم مدینه فاضله ای بسازند که در آینده از عهده ساختن آن برنیایند- کما اینکه به عنوان مثال بیش از 1000روز از وعده 100 روزه آقای روحانی می گذرد، اما مشکلات اقتصادی مردم همچنان پابرجاست- علاوه بر این، حتی به فرض که نامزدی توانایی حل بسیاری از مشکلات مردم را داشته باشد آیا این شیوه تبلیغاتی از لحاظ دینی و اخلاقی درست است که طرف مقابل را تخریب کرده و بخواهد با خراب کردن چهره مؤمنی، برای خود رأی و اعتبار کسب نماید؟ آیا به نامزدهایی که اصول اخلاقی را رعایت نمی کنند و یا در رعایت آن کوتاهی می کنند، می توان اعتماد کامل داشت و آنان را به عنوان نماینده به مجلس فرستاد؟ چه تضمینی وجود دارد که چنین افرادی در مسائل مهم تر و حساس تر جامعه اخلاقیات را رعایت کرده و رفتاری مبتنی بر آموزه های اسلام داشته باشد؟!
به طور کلی رعایت آموزه های اخلاقی بر همه نامزدها لازم است چه اصولگرا و چه اصلاح طلب و دقت در این امر نیز یکی از معیارهای تشخیص نماینده اصلح می باشد. 
بهتر است جهت آشنایی بیشتر با ملاک های انتخاب اصلح، بار دیگر و بلکه بارها، نگاهی بر بیانات رهبر معظم انقلاب(مدظله العالی) در این زمینه داشته باشیم- خلاصه ای از این دیدگاهها در جدول زیر مطرح 
شده است-

یامین پور در موسسه امام خمینی (ره): پس از 37 سال دولت فعلی امکان پیدا کرده تا اصالت و درستی اندیشه های امام را بیازماید و یا خلاف آنرا اثبات کند. 

از ابتدای انقلاب گروهی معتقد بودند اگر توانستیم با آمریکایی ها قدم بزنیم، با آنها شام بخوریم و همدیگر را به اسم کوچک صدا بزنیم، مسائل اقتصادی و معیشتی کشور حل میشود.   ایرانیان و بلکه جهانیان اکنون منتظر نتایج این آزمون و تجربه اند.

در ایران پسا برجام کارآمدی و درستی کدام عقلانیت اثبات می شود؟ 

اگر سیاست های غربگرایانه دولت نتیجه دهد، باید اعلام کنیم ما 37 سال وقت و سرمایه مردم را با شعارهای آرمانگرایانه تلف کرده ایم، و اگر خیالی و بی اثر بودن این رویکرد افشا شود، کشور برای همیشه باید تکلیفش را با این جریان معلوم کند.

از مدت ها پیش کارشناسان هشدار داده اند که دل بستن به مذاکرات، سهل اندیشی و خوشخیالی است اما اکنون جریان غربگرا از تمام توانش استفاده می کند تا یک معامله ی کم فایده و پرهزینه را به عنوان یک دستاورد بزرگ معرفی کند تا به این واسطه براى همیشه راه را برای #نفوذ امریکا و طرفدارانش در ایران باز کند.

در این روزهای پسا برجام، عده ای غرق در شادی و چه بسا سرمست و مغرور از برجام و روابط بعد از آن هستند و کمتر توجه دارند که اساسا خود برجام حاصل مقاومت، ریختن خون ها و خون دل خوردن هاست; پس گرفتن خانه - آن هم نه همه اش-از چنگال متجاوزانی که آن را به غارت برده اند شاید جای خوشحالی داشته باشد ولیکن بسیار بیشتر از خوشحالی، هوشیاری را می طلبد; هوشیاری در برابر آنان که کارنامه ی عملشان در همه ی سالیان گذشته در رابطه با ایران، نقطه درخشانی ندارد و در موارد بیشماری مواضع علنی مخالف با مواضع کشور جمهوری اسلامی ایران و مبانی دینی و اسلامی داشته و همچنان بر آن پایبندند. سکوت در برابر تجاوز آمریکایی ها و اسرائیلی ها در قتل عام شیعیان و مسلمانان در فلسطین، غزه، لبنان، سوریه، عراق، بحرین، یمن، منا و گاهی نیز حمایت از ایشان، ترویج فمینیسم و احیانا تمسخر و تحقیر مواضع اسلام در مورد مسائل گوناگون از قبیل حجاب، دیه و... ، توجه به اصالت انسان و آزادی های هوسبازانه و هر آنچه هویت و موقعیت آنان را به خطر نیندازد، تحت فشار و محدودیت قرار دادن مسلمانان ساکن در کشورهای مذکور; اینها همه و همه ی آنچه در این نوشتار نیامد -که در حقیقت امر وجود دارد- نشانگر تفاوت های واضح و ضد و نقیض مبانی اسلام و غرب است و افراد را متوجه می سازد که نمی توان و نباید به غربیان امروزی تا این حد اعتماد کرد و از آنان توقع داشت که به نفع کشوری مسلمان عمل کنند، آن هم کشوری که داعیه ی ذلت ناپذیری و پیروی از خط سرخ شهادت و خط سبز انتظار را دارد; کشوری که پشتوانه ی عزت کنونی آن خون هزاران شهید و دعا و تلاش خالصانه ی هزاران سلمان است...

امروز مردم و مسئولین باید حواسشان را بیشتر و بیشتر از قبل جمع کنند تا غرور و غفلت دامنگیرشان نشود. غرور ناشی از تحقق امری که هنوز یک هفته هم از اجرای آن نگذشته و فقط خداوند می داند چه سرنوشتی در انتظارش است و بناست چگونه همگان توسط آن امتحان شوند؛ و خدای نکرده غفلت ناشی از غرور و غرب زدگی. باید دید با اجرای برجام، ما در آینده چه چیزهایی به دست خواهیم آورد و چه چیزهایی از دست خواهیم داد؛ آیا بناست ماحتی سنجاق و دستمال گردن و... را هم از فرانسه و... وارد کنیم و روز به روز بر تعداد کارگرهای بیکار کشور بیفزاییم یا بلأخره فکری هم به حال اشتغال جوانان خودمان خواهد شد و روابطی حساب شده با دیگر کشورها برقرار خواهیم کرد؟! و آیا اینگونه معاملات ما را عزیزتر و شکست ناپذیرتر خواهد کرد یا اینکه بخاطر خوشامدگویی دشمنان و بیگانگان اقتدار و استقلال مان را کم کم خواهیم فروخت؟ آیا تدبیر و امیدی که دولتمردان کنونی از آن دم می زنند تنها در حرف و برای کسب رأی و جزء شعارهای دوران انتخابات است و یانه بلأخره بعد از بیش از 1000 روز،- و نه 100 روز- در واقعیت امر هم خود را نشان خواهد داد؟!   والله اعلم... (...إن الله مع المتقین)